صفت رخاوتصفت رخاوت به جریان داشتن صوت در خلال تلفظ حرف اطلاق می‌شود و یکی از صفات اصلی حروف می‌باشد. ۱ - تعریف«رخاوت یا رخوت» ضد شدت و در لغت به معنای نرمی و سستی، و در تجوید عبارت است از جریان صوت یا هوا در خلال تلفظ حرف. ۲ - نسبت صفت رخاوت به صفت شدتصفت رخاوت در مقابل صفت شدت ، از صفات اصلی یا متضاد حروف به شمار می‌آید. [۱]
پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۵۱.
[۲]
خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۲، ص (۱۳۷۵-۱۳۷۶).
[۳]
بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۶۸.
[۴]
موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص (۵۱-۵۲).
[۵]
قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، -۴۶۱ق، الموضع فی التجوید، ص۸۹.
[۶]
محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۴۷.
۳ - عناوین مرتبطحروف رخاوت . ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«صفت رخاوت». رده‌های این صفحه : تجوید | قرآن شناسی
|